11 rzeczy, które zaskoczyły mnie w dorosłości.

 

Jak byłam młodsza, nie mogłam się doczekać dorosłości i wyprowadzki z domu. Myślałam, że wszystko będzie proste i przyjemne… tymczasem okazuje się, że wcale takie nie jest, ale najważniejsze jest to, że odzyskałam spokój ducha i zdrowie psychiczne. Kto z nas nie mówił: „Jak skończę 18 lat…” – tak, tak, wiem, zdobędziesz świat. Niestety, zderzenie z rzeczywistością bywa brutalne prawie tak bardzo, jak uderzenie małym palcem stopy o kant szafki. Dzisiaj wiem, że 18-stka ≠ dorosłość. I że dorosłość tak naprawdę zaczyna się po wyprowadzce, gdy musisz radzić sobie sama, a nikt nie dał instrukcji. Nagle okazuje się, że nie wiesz tylu rzeczy, między innymi, jak wypełnić ten PiT – bo ważniejsze w szkole było zabijanie naszej kreatywności i wkładanie do głowy formułek, a nie praktyczna wiedza. No ale dobrze, o systemie szkolnictwa nie dzisiaj.

Co mnie zaskoczyło w dorosłym życiu?

1. Jak będę zarabiać 2000zł, to po roku wcale nie będę miała odłożonych 18 tysięcy zł.

Dziwne, nie? Przecież właśnie w ten sposób powinno to działać! Niestety, ceny coraz wyższe, a pieniądze wciąż te same. No i zapomniałam doliczyć rachunków i kosztów utrzymania, ale to się przecież wytnie!

2.Dorośli wcale nie są mądrzejsi i lepiej zorganizowani.

Niektórzy owszem, ale jak byłam dzieckiem, to myślałam, że dorośli są poważni, mają swoje firmy, zawsze są punktualni, mają wszystko zorganizowane. Ehe, śmieję się z tego, bo mam 24 lata i bawią mnie prymitywne żarty i totalnie nie mam pojęcia, gdzie znów zostawiłam ładowarkę albo buty.

3. Fakt, że trzeba wymyślić, co będzie się jadło danego dnia. I to trzy razy.

Największy problem mam z układaniem jadłospisów oraz list, co kupować i jak jeść, żeby jak najmniej się marnowało. Wbrew pozorom, gotowanie dla jednej osoby jest trudne. Finalnie okazuje się, że kanapki też mogą być jedzone na obiad… A potem trzeba to jeszcze zrobić i posprzątać.

4. Wypłata cieszy mniej, bo wydaje się jej większość na rachunki.

Smutna rzeczywistość – dostaję pieniądze za pracę i nawet nie patrzę do końca, ile tam jest, bo i tak wszystko wydaję na pokój, w którym mieszkam. Szef mówi, że spóźni się trochę z wypłatą, to macham ręką, byle do piątego przyszła, bo muszę zapłacić za wynajem.

5. Budzisz się któregoś dnia i cieszysz się, że możesz wymienić gąbkę w zlewie na czystą.

Nalewasz obficie płynu i myjesz te talerze, będąc pod wrażeniem, jak dobrze gąbka zbiera brud. Paranoja! A więc to jest sekret szczęścia, wystarczy wymienić gąbkę, by znów dobrze się poczuć.

6. Oceny w szkole nie są ważne.

Na żadnej rozmowie kwalifikacyjnej, nigdy nikt nie zapytał mnie o wzór skróconego mnożenia i o to, czy Pampa jest krainą leżącą w Ameryce Południowej. W dorosłym życiu to się nie liczy (chyba, że ktoś mieszka w Pampie). Liczą się rzeczywiste umiejętności pod konkretną pracę. Po skończeniu studiów nie przychodzi komitet powitalny, wręczający Ci miliony w gotówce i przepisem na sukces.

7. Nie trzeba się godzić na wszystko, bo ktoś się obrazi.

Stawianie granic, nawet starszym osobom, jest potrzebne dla zdrowia psychicznego. Co z tego, że ktoś się obrazi? No to się obrazi. Nie trzeba być grzeczną i miłą osobą, kiedy ktoś narusza Twoje granice. Można protestować i uczyć się dbania o siebie.

8. Jak masz opakowanie od lodów w zamrażalniku, to prawdopodobnie są to lody, a nie koperek.

Serio! Czyli dobra informacja. Dodatkowo jak zjesz je na śniadanie, to nikt nie zrobi Ci wykładu na temat szkodliwości cukru i tego, że najpierw TRZEBA zjeść inny posiłek.

9. Ludzie są zawistni i niewiele osób życzy Ci dobrze.

To dla mnie jeden z większych szoków! Ktoś osiąga sukces, zamiast się cieszyć, trzeba go pomówić. A jeszcze jak kobieta osiągnęła sukces? „Na pewno komuś dała” – działa to na mnie jak płachta na byka. Nie dyskredytuje się niczyich osiągnięć! Podobno prawdziwych przyjaciół poznajesz po tym, jak znoszą Twoje wygrane.

10. Różnica między wypłatą netto a brutto.

Ja jestem studentką, więc nie płacę podatku, ale jak mój chłopak pokazał mi ostatnio, ile podatku oddaje państwu, to byłam bardzo zaskoczona. A od nowego roku czeka mnie to samo. (*)

11. Jak jest się dorosłym, to ma się dorosłe ubrania.

Co… Dalej mam koszulki z jednorożcami, ani garsonki ani szpilek (na szpilkach nawet nie umiem chodzić). Żadnego parasola, szarego płaszcza, a czasem jednakowych skarpetek. Nie posiadam w szafie ani jednej koszuli oraz białej bluzki. Z tego, co widzę, to wiele osób ma gdzieś to, czy mają formalny strój i czy pasuje do wieku… To dobrze! Pewnie, na odpowiedzialnych stanowiskach, typu praca w banku, elegancki ubiór jest obowiązkowy. Ale ja w życiu dążę do tego, żebym mogła się ubierać do pracy tak, jak chcę, a nie tak, jak wymagają ode mnie tego sztywne normy.

Dorosłość przyszła szybko i niespodziewanie. Chciałoby się niejednokrotnie wrócić do czasów, kiedy jedynym zmartwieniem było to, czy dwie zwykłe karteczki wymienia się na jedną brokatową albo, że zapomniało się fletu na lekcje muzyki. Można jedynie powspominać i starać się żyć najlepiej, jak umiemy, w zgodzie ze sobą.

A Ciebie co najbardziej zaskoczyło? Pogadajmy. Zapraszam też na mojego Instagrama, gdzie organizuję konkurs. Miłego popołudnia!