Czy matura jest potrzebna?

 

Cześć, jestem Magda, nie zdałam matury z matmy, więc nic w życiu nie osiągnę. Tak się przedstawiałam ludziom przez jakiś czas, trochę z przekąsem. Jutro zaczynają się matury, w związku tym chciałabym opowiedzieć coś o swoich – może kogoś podniesie to na duchu. W 3 technikum rzuciłam szkołę i przeprowadziłam się 250 km od domu, do Gdyni. Zaczęłam tutaj liceum zaoczne dla dorosłych, które udało mi się skończyć. Poziom nauczania był niski, gdyby nie wiedza z technikum, ciężko byłoby ze zdaniem matury.  

 Zanim wygooglujesz „Gdzie kupić maturę w Polsce?” przeczytaj. Matura w obecnych czasach nie jest tak potrzebna, jak kiedyś – nie jest już prestiżowa i nie otwiera bram do nieba na równi z kluczem św. Piotra. Potrzebna jest po to, by iść na studia. 

MOJA HISTORIA.

Nigdy nie wiedziałam, o co tyle szumu wokół tych matur, ale domyślam się, że może to być ważne dla osób, które mają same 5 i chcą iść do dobrych szkół. Ja uczyłam się przeciętnie, w zależności od tego czy mi się chciało. Zwykle nie chciało. Nie miałam żadnej poprawki, zdawałam z klasy do klasy.

Pierwszego dnia był polski, którego się nie bałam. Wiedziałam, że zdam bez problemu. Nawet nie dzięki znajomości lektur, a dzięki umiejętności lania wody. Jak postanowiłam, tak zrobiłam, polski bez problemu i z bardzo wysokim wynikiem.

Kolejny dzień to matma. Pamiętam, że padał śnieg, a ja szłam jak na skazanie. Zawsze byłam z niej słaba. Wiedziałam, że nie zdam. Jak postanowiłam... No nie zdałam, no. 🙈 Nie było to dla mnie żadnym zaskoczeniem, choć było mi przykro, bo przez 4 miesiące prawie codziennie wałkowałam wszystko od podstaw z kimś, kto mi tłumaczył. Ze strachem sprawdzałam czy są już wyniki. Po 14 się pojawiły i... zabrakło 2 (!) punktów. Byłam rozczarowana, ale nie wylewałam łez, bo tak jak wspomniałam - wiedziałam, że nie zdam.

Następnego dnia był angielski. Zawsze miałam problem z czasami i jedyna wiedza, z jaką szłam na angielski, to taka, że „Danie z kurczaka” to nie "Denmark from chicken", ale dużo większa nie była. Też udało mi się zdać.

Ustnych nie wspominam zbyt dobrze, wylosowałam temat na polskim "Środki stylistyczne do opisywania miłości w tekstach kultury i przykłady" - z perspektywy czasu myślę, że bardzo prosty temat, a wtedy miałam w głowie na przemian dwa wersy: „z autobusem Arabów zdradziła go” i „ktoś mnie pokochał, świat nagle zawirował”. NIC WIĘCEJ. Finalnie cytowałam Quebonafide, VNMa, opisałam miłość w filmach i zaliczyłam na 40%, ale przeżywam to bardziej, niż niezdaną matmę. Angielski też jakoś poszedł, w sumie do dziś nie wiem, jak go zdałam.

Wracając do matmy. W maju matury, w sierpniu poprawy. W czerwcu poleciałam do Anglii do pracy na miesiąc, żeby zarobić na korki i wróciłam w lipcu do Polski. Podeszłam do poprawy. Wcześniej brakło 2 punktów, a teraz... 1(!) Tak, jeden głupi punkt. Stwierdziłam, że się nie poddam i w styczniu chciałam złożyć deklarację maturalną, ale okazało się, że... już za późno i nie można. 🙈 Wyobraźcie sobie moje zdenerwowanie w tym momencie! Świat postanowił, że nie jest mi dane mieć maturę.

Udało się dopiero za rok. Czyli 2 lata bujałam się z niezdaną matmą, byłam jak Odyseusz wracający do Itaki albo Syzyf pchający głaz. W zupełnie niczym nie przeszkodził mi jej brak. Ale chciałam ją zdać, by spróbować studenckiego życia i może bardziej rozwinąć swoje zainteresowania. Mojej babci na tym zależało, więc chciałam zdać też trochę dla niej. W międzyczasie zrobiłam sobie w szkole policealnej instruktora ds. terapii uzależnień (przydało mi się to zupełnie po nic, ale bardzo lubiłam chodzić na zajęcia) i drugi raz wyjechałam do Anglii, tym razem na 5 miesięcy. Nigdy nikt nie zapytał mnie o wykształcenie i o maturę w pracy.

Co, jeśli nie zdam matury? 

Bez spiny, są drugie terminy. A w moim przypadku były nawet trzecie i czwarte. To, że ktoś nie ma matury, nie czyni go gorszym. Nie każdy musi ogarniać matematykę czy polski i nie każdy musi studiować - teraz dzięki internetowi można mieć wiele inspiracji i robić tyle ciekawych rzeczy, że papierek jest niepotrzebny. To, że nie uda Ci się zdać nie świadczy o tym, że niczego nie umiesz - czasem po prostu źle trafi się z zadaniami.

A jakie Ty masz wspomnienia z matury? A może masz ją przed sobą? Pogadajmy.